Ιωάννης Κατσίκας ή Κατσκαντάν'ς

4 Σχόλια

Μπαρμπα Γιάννης Κατσίκας ή "Κατσκαdάν'ς"

Από τις πιο αναγνωρίσιμες σαμιώτικες φιγούρες, χάρη στη φωτογραφία του Δ. Βαλλή και τη μετέπειτα cart postal από τη σειρά "ΚΤΙΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ".

Φωτογραφημένος έξω από το (τότε) καφενείο –ένα από τα 6 της πλατείας- του Ι. Κονδύλη (τΚουντήλ’).

Στο βάθος διακρίνεται το «Δημόσιο» και το πάνω μέρος της βρύσης.

Τον θυμάμαι καθισμένο στην ίδια αυλή, με την ίδια φορεσιά να «μαζεύει» ήλιο στην πλατεία.

Η αγαπημένη του "ρίμα" στα στερνά του ήταν η παρακάτω:

Εγώ που ήμουν πετεινός
Και στα γεράματά μου
Να με τσιμπούν οι όρνιθες
Πως το βαστά η καρδιά μου...!

Η βράκα σαν ενδυματολογική επιλογή "κράτησε" στα Κουμέικα, μέχρι και τα τέλη του ’60.
Ο τελευταίος βρακοφόρος του χωριού θα πρέπει να ήταν ο μπαρμπα Παναής Σάρακας.

εδω ειναι το ταξιδι

Giorgos Varvakis

Εικόνες, μνήμες, άνθρωποι, γωνιές, δρόμοι, όνειρα, που μας κρατούν δεμένους στο κατάρτι της ψυχής μας! Μ' αυτήν πορευόμαστε...

ΣΧΕΤΙΚΑ

Τα Κουμέικα βρίσκονται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Σάμου, 13 χλμ νοτιοανατολικά του Μαραθόκαμπου. Το χωριό αν και είναι χτισμένο μόλις 2 χλμ από τη θάλασσα δεν είναι ορατό από αυτή, καθώς είναι περιτριγυρισμένο από λόφους. Υπάρχουν δύο εκδοχές για την προέλευση του ονόματός του. Σύμφωνα με την πρώτη πήρε το όνομα του από τους πρώτους κατοίκους που ήρθαν απ’ την Κύμη της Εύβοιας ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη που είναι και η επικρατέστερη, από το επώνυμο Κούμας. Οι κάτοικοι του ασχολούνται κυρίως με την ελαιοκαλλιέργεια. Στα Κουμέικα ανήκουν οι οικισμοί της Βελανιδιάς και του όρμου Κουμεΐκων όπου βρίσκεται η υπέροχη παραλία του Μπάλου.

4 σχόλια:

Κωνσταντίνος Κουράγιος12 Φεβρουαρίου, 2014
Η Γενιά που Έφυγε...
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Mary Dimitriadis12 Φεβρουαρίου, 2014
Poses fores ton echo akousi apo tin giagia mou!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
IZA12 Φεβρουαρίου, 2014
Πολύ γνώριμη μορφή μια που φιγουράρει εδώ και χρόνια σε πολλά τουριστικά καταστήματα του νησιού, μα δεν ήξερα ότι ήταν από την περιοχή σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Παναγιώτα Πανούσου13 Μαΐου, 2016
Λοιπόν ο τελευταίος βρακοφόρος του χωριού μας, ο Παναής ο Σάρακας, παππούς μου από τη μαμά μου, επιλεγόμενος και γκαρτσαλωτής είναι πρωταγωνιστής μιας πολύ ωραίας ιστορίας. Είχαμε με την ξαδέλφη μου Ισμήνη ένα γατάκι μικρο και παίζαμε. Αναζητούσαμε το γατάκι παντού. Ο παππούς, ο οποίος δεν άκουγε και φορούσε μια τεράστια βράκα, αντιλήφθηκε ότι κάτι ψάχνουμε. "Τι ψάχνιτι?" "Το γατί παππού, το είδες?"
Σκέφτηκε λίγο και φυσικά φυσικά μας ανακοίνωσε: "Θαρρώ πως κάθουμι απάντ τ......"
Η βράκα έφταιγε που δεν το κατάλαβε είπε.....
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις