Το καλντερίμι καρσί απ’ την εξώπορτα της αυλής, οδηγούσε χωρίς παρέκκλιση στο φούρνο. Δύσκολα λοξοδρομούσες. Οι μυρωδιές δυνατές και πρ...

Ο φούρνος της Καλμούκαινας

/
13 Σχόλια

Το καλντερίμι καρσί απ’ την εξώπορτα της αυλής, οδηγούσε χωρίς παρέκκλιση στο φούρνο. Δύσκολα λοξοδρομούσες. Οι μυρωδιές δυνατές και προκλητικές σε τραβούσαν κοντά. Ψωμιά καρβέλια με σουσάμι και μαυροκούκι, παξιμάδια αφράτα, λαμαρίνες με φαγητά. Τις Κυριακές πλούσια κρεατικά και κοτόπουλα, τις καθημερινές πιο απλά: γεμιστά, μπριάμ, φασόλια… Σύκα λιαστά φουρνιστά με φύλλα δάφνης, σταφίδες και κυδώνια… Όνειρο!
Και τις Γιορτές, πανδαισία αρωμάτων χρωμάτων και γεύσεων. Κολοκυθόπιτες γλυκές στου Αϊ Νικόλα τη χάρη, μακαρόνες (μελομακάρονα) μπακλαβάδες κουραμπιέδες και βασιλόπιτες τα Χριστούγεννα. 
Κουλούρια, λαμπροκουλούρες και τσουρέκια το Πάσχα. Την Κυριακή της Λαμπρής το αποκορύφωμα με τα γεμιστά κατσικάκια πάνω στις κληματόβεργες σκεπασμένα με λαδόκολλες για να μην αρπάξουν.
Από το δρόμο μας χώριζε η τζαμαρία που άνοιγε. Ότι μας άρεσε το δοκιμάζαμε.
Τα κρύα ή βροχερά απογεύματα του χειμώνα καταφύγιο. Αράζαμε πάνω στους πάγκους και διαβάζαμε περιοδικά κι εφημερίδες απ αυτά που είχαν για να τυλίγουν τα ταψιά. Οι πέτρες και οι τοίχοι πυρωμένοι από το πρωί μας κρατούσαν για ώρες ζεστούς. Όταν έπεφτε η νύχτα, ανάβαμε τις γκαζόλαμπες. Ήταν τότε που το φούρνο τον είχε αναλάβει η κυρά Κατίνα κι όλοι εμείς με το Μάκη παρέα, είχαμε «ρεζερβάρει» πρώτη θέση. 
Η ξύλινη σκάλα στα δεξιά οδηγούσε στο πατάρι. Χώρος συγκέντρωσης μετά το σχολείο.
Παιχνίδια με βόλους (μπίλιες), ζάρια και τράπουλες, αυτοσχέδια βαρελότα. Και με καλό καιρό, πάλι εκεί εμείς! Καθόμασταν απ έξω και σκαλίζαμε τις πέτρες στην άκρη του δρόμου.

(Απόσπασμα από παλιότερη ανάρτηση στο ΜΠΑΛΟ)


αυτα τα ειδατε;

13 σχόλια:

  1. Τι γλυκές μνήμες μας ξύπνησες πάλι
    "Αθλιε λαθρανασκαφέα" της νιότης μας!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα είπε ΟΛΑ ο προλαλήσας...
    Εγώ βέβαια γκαζές μπορεί να μην έπαιζα αλλά φλέρταρα και με τις φουρνισμένες μυρωδιές
    :-))))
    Ναι... θυάμαι τις εφημερίδες που έπιαναν τα ταψιά για να μην καίγονται... Πόσες όμορφες αναμνήσεις...

    ΚΑΛH ANAΣTAΣΗ!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ομορφιές!!!!
    ήδη στη πρώτη σειρά σκάλωσε σε τρεις ξεχασμένες λέξεις και νοήματα
    έπειτα, έπαιξα κι εγώ βόλους
    τι νόμιζες;
    εμείς της μεγάλης πόλης γεννηθήκαμε μεγάλοι; :))

    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή Ανάσταση φίλε μου και θα το φάμε και το κατσικάκι, όμως αυτή τη φορά στην Αθήνα απολαμβάνοντας τα αξιοθέατά της.
    Μετά στο χωριό κοντά στον Όλυμπο, Ραψάνη λέγεται, θα απολαύσουμε την Φύση που αναγενάται.

    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. από τα πλέον αγαπημένα μου μπλογκ, τουτο δω!

    καλή Ανάσταση
    καλό Πάσχα

    (είδες; ήμουν άρρωστη και δεν έμπαινα, έτσι, τη γλυτωσες τη γκρινια που άργησες να μας γραψεις στα Κουμεϊκα :))

    φιλιά
    να ειστε ολοι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι παράξενο...

    Μέσα από τον απρόσωπο χώρο του διαδικτύου νόμισα προς στιγμήν πως ένοιωσα τις μυρωδιές που αναδύονταν από τον φούρνο της Καλμούκαινας...

    Να! Ετσι νάκανα και εάν άπλωνα το χέρι θα έκλεβα ένα λαχταριστό φρεσκοψημένο παξιμάδι...

    Χρόνια Πολλά φίλε μου και να μας περιγράφεις πολλές τέτοιες εικόνες που αρχίζουν και ξεθωριάζουν στη μνήμη μας.

    Δεν πρέπει να τις αφήσουμε να σβηστούν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα Γιώργο,Χριστός Ανέστη!!!
    Περάσατε καλά "εντός των τειχών του ΄Αστεως"?
    Κουβεντιάζοντας με τον πατέρα μου
    για το φούρνο της Κατίνας,θυμήθηκε
    οτι στην Κατοχή έψηναν και οι Ιταλοί τα φαγητά και τα ψωμιά τους
    εκεί..
    Υπήρχε λοιπόν ενας στρατιώτης, που
    τον έλεγαν "Ναταλη",ο οποίος ολη
    την ωρα κουβαλούσε ταψιά απο το
    φούρνο.Το φαγητό?
    Γάτους γεμιστούς με μανέστρα η με
    κοφτό μακαρόνι....
    Δεν είχαν αφήσει γάτο για γάτο στο
    χωριό οι αθεόφοβοι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Xρόνια Πολλά!
    πάντα γερός, πάντα Καλά
    πάντα να χαίρεσαι την οικογένεια και τους φίλους σου!

    φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Xρόνια Πολλά!
    πάντα γερός, πάντα Καλά
    πάντα να χαίρεσαι την οικογένεια και τους φίλους σου!

    φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι παράξενο...

    Μέσα από τον απρόσωπο χώρο του διαδικτύου νόμισα προς στιγμήν πως ένοιωσα τις μυρωδιές που αναδύονταν από τον φούρνο της Καλμούκαινας...

    Να! Ετσι νάκανα και εάν άπλωνα το χέρι θα έκλεβα ένα λαχταριστό φρεσκοψημένο παξιμάδι...

    Χρόνια Πολλά φίλε μου και να μας περιγράφεις πολλές τέτοιες εικόνες που αρχίζουν και ξεθωριάζουν στη μνήμη μας.

    Δεν πρέπει να τις αφήσουμε να σβηστούν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. από τα πλέον αγαπημένα μου μπλογκ, τουτο δω!

    καλή Ανάσταση
    καλό Πάσχα

    (είδες; ήμουν άρρωστη και δεν έμπαινα, έτσι, τη γλυτωσες τη γκρινια που άργησες να μας γραψεις στα Κουμεϊκα :))

    φιλιά
    να ειστε ολοι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ομορφιές!!!!
    ήδη στη πρώτη σειρά σκάλωσε σε τρεις ξεχασμένες λέξεις και νοήματα
    έπειτα, έπαιξα κι εγώ βόλους
    τι νόμιζες;
    εμείς της μεγάλης πόλης γεννηθήκαμε μεγάλοι; :))

    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τα είπε ΟΛΑ ο προλαλήσας...
    Εγώ βέβαια γκαζές μπορεί να μην έπαιζα αλλά φλέρταρα και με τις φουρνισμένες μυρωδιές
    :-))))
    Ναι... θυάμαι τις εφημερίδες που έπιαναν τα ταψιά για να μην καίγονται... Πόσες όμορφες αναμνήσεις...

    ΚΑΛH ANAΣTAΣΗ!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για λέγε...

Related Posts with Thumbnails