ΚΟΥΜΕΪΚΑ ΣΑΜΟΥ

Με το όνομα του χωριού μας, όπως και να το δει κανείς, ένα θεματάκι υπάρχει...

Μικρός, πριν καν πάω στο Δημοτικό, όταν είχα ξεκινήσει να μαθαίνω να γράφω το όνομά μου ( Γ ι ώ ρ γ ο ς ), το νησί μου ( Σ ά μ ο ς ) κι όλα τα σχετικά, το χωριό μου το λέγανε και το γράφανε Κουμέϊκα και με κεφαλαία γράμματα ΚΟΥΜΕΪΚΑ.

Όταν πήγα σχολείο, το όνομα άλλαξε (και βέβαια δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μας εξηγήσουν το "γιατί" εν μέσω ..."επαναστάσεως" το "εθνοσωτήριον" έτος 1969) σε Κουμαίϊκα ή ΚΟΥΜΑΙΪΚΑ.

Όταν πια επανήλθαν τα πράγματα σε φυσιολογικούς ρυθμούς, από το ΄74 και μετά, επανήλθε και το όνομα στην προτέρα μορφή.

Στα χρόνια που ακολούθησαν το τοπίο παρέμεινε θολό, με αποτέλεσμα ο καθένας να υιοθετεί και να χρησιμοποιεί όποιον τρόπο γραφής τον βόλευε...

Στην καθομιλουμένη πάντως, σε τοπικό επίπεδο και σε όλους τους καιρούς, όταν σε ρωτούσαν "Απού πού είσι συ πιδάκι μ' ;;" η αναμενόμενη απάντηση ήταν "Απ τα Γκμέικα, θεία"!!!


Από τα Γκουμέϊκα δηλαδή!!!

Έτσι όπως αναγράφεται το χωριό, στο χάρτη της Γερμανικής κατοχής (1941), που κρέμεται στο διπλανό γραφείο, στο χώρο που εργάζομαι.

Ο χάρτης απόμεινε στον τοίχο ενός σπιτιού στο Βαθύ, σπίτι που είχαν επιτάξει οι Γερμανοί κατακτητές και το χρησιμοποίησαν για τους επιτελικούς τους σκοπούς.


Αργότερα μεταφέρθηκε στην Αθήνα και τα τελευταία 10 χρόνια βρίσκεται στο διπλανό μου γραφείο.

Το εκπληκτικό του πράγματος , πέρα από την καταχώρηση του ονόματος τόσο κοντά στην τοπική διάλεκτο,  είναι η αποτύπωση όλων των γειτονικών περιοχών του χωριού, με απίστευτη ακρίβεια και λεπτομέρεια.

Περιοχές γεμάτες καλύβια, ξωκλήσια και κάθε λογής άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα τότε.

"Ρεματέϊκα", "Γεωργαλέϊκα", "Μπρουζέϊκα', "Ζαμπετέϊκα", "Κανάλι", "Καμίνια", "Βελανιδιά", "Μπάλος" φυσικά, "Αγ. Ιωάννης", "Αγ. Αικατερίνη", "Αγ. Παντελεήμων", "Προφ. Ηλίας", "Αγ. Κιουρά ( Ματρόνα )" !!

Χάρτης κειμήλιο!
Ως γνωστόν, για την προέλευση του ονόματος υπάρχουν δύο εκδοχές :

Κατά τον Επ. Σταματιάδη, αλλά και τον Εμ. Κρητικίδη, το όνομα ( Κουμέϊκα ) το οφείλει στους πρώτους κατοίκους, που ήρθαν απ’ την Κύμη (Κούμη) της Εύβοιας και κατοίκησαν εδώ.

Ο Ν. Δημητρίου στη "Λαογραφία της Σάμου" υποστηρίζει, ότι είναι πιθανότερο το όνομα του χωριού ( Κουμαίϊκα ) να προέρχεται από το επώνυμο Κούμας, που υπάρχει στους γειτονικούς Σπαθαραίους.

Κουμέϊκα ή Κουμαίϊκα, δεν ξέρω ακόμα πιο είναι το σωστό.

Για ένα πράγμα όμως είμαι σίγουρος:

Όταν κάποια φορά με ρωτήσουν "Απού πού είσι συ πιδάκι μ' ;;" η σωστή απάντηση θα είναι μία : "Απ τα Γκμέικα, θεία!!!".