Με τ' ουρανού τα ντέρτια κι αν πηγαίνω μικρή να μου συμπαθείς σαν την παλιά παρέα συνεπαίρνει και πως να την αρνηθείς Θέλω να σου ...

ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ 2012-13

/
8 Σχόλια
Με τ' ουρανού τα ντέρτια κι αν πηγαίνω μικρή να μου συμπαθείς
σαν την παλιά παρέα συνεπαίρνει και πως να την αρνηθείς

Θέλω να σου μιλήσω γιά χαμένες πατρίδες αλλοτινές

προτού γενούν κι εκείνες παραμύθια και θύμησες μακρινές
Πατρίδα αλαργινή
ρίχνει με το σταμνί
μακρύς χειμώνας


Σκέψου περβόλιν όμορφο κι ονειρεμένο τόπο
που η κάθε βιόλα μύριζε με το δικό της τρόπο


Φύσα Βοριά το Νότο κι ως το γλέντι μας έφταξ' ο στεναγμός
με δάκρυα γεμάτος είναι ο πρώτος μεγάλος μας ποταμός

Ανατολή και Δύση και μουρμούρι π' ακούγεται σα λυγμός
άγιο αίμα έχει μες στα στήθια του ο άλλος μας ποταμός

Μιαν ανοιχτή πληγή
κάθε κομάτι γη
όταν ξεχνιέται

Λίγο μεράκι της καρδιάς δώσε ν' αντέξει ακόμη
κι όλοι οι καιροί το δέρνουνε τούτο το σταυροδρόμι

Ώρες νεκρές σαπίζουν μες σε σπίτια που μοιάζουνε με κελιά
και μαγικές εικόνες μας κλειδώσαν τη σκέψη και τη μιλιά
Φιδοσυρμός ο κόσμος και πηγαίνει καλή μου χωρίς σκοπό
φοβούμαι μη σε πάρει, άκουσέ με μικρή μου που σ' αγαπώ
Ψεύτικοι οι θεοί
τα θαύματα και οι
γιορτές παζάρια

Πολύχρωμα, φανταχτερά, μα ψεύτικα ταξίδια
που δεν αλλάζουν τίποτα κι όλα απομένουν ίδια

Δε με τρομάζει ο χρόνος καβαλάρης μικρή μου κι ανέ περνά
μόνο σαν παίρνει φίλους την καρδιά μου ραΐζει και με γερνά
Όσα ζευγάρια μάτια έχω ζήσει και πιά δεν ξαναθωρώ
τόσα ζωής κομάτια έχω αφήσει στο δρόμο που προχωρώ

Το τέλος παγερό
μοιάζει με τον καιρό
η μοναξιά μας

Δεν ειν' το δάκρυ το στερνό γιά κείνον που ποθαίνει
μα γιά θανάτους εκατό κρυφούς δικούς μας βγαίνει

Εγώ 'μαι ένας ξένος κι όσα αγάπησα κι έχουνε πιά χαθεί
τά 'χω ακριβοφυλάξει στης καρδιάς μου τον τόπο τον πιό βαθύ

Το προσωπάκι γείρε κι αφουγκράσου στο στήθος μου μιά καρδιά
με του Γενάρη μοιάζει την πιό άγρια και σκοτεινή βραδιά
Φύγε πριν πληγωθείς
μακριά μου να σωθείς
και ας πονέσει
Θα πουν γιά με πως ήμουνα στο τέλος του χειμώνα
λουλούδι που δεν άντεξε στο γύρισμα του αιώνα

  • Χαΐνηδες "Ο μακρύς χειμώνας" σε στίχους και μουσική του Δημήτρη Αποστολάκη από το δίσκο τους Τό Μεγάλο Ταξίδι (1997).
  • Το υπέροχο φωτογραφικό ταξίδι στο χωριό μέσα στην καρδιά του Χειμώνα, επιμελήθηκε με τέχνη περισσή και μεράκι, ο φίλος μου ο Μαρίνος.
Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα!!!!!

Μέρες του Χειμώνα στο δικό τους ρυθμό
Μέρες της βροχής στο δικό μας τόπο!!


αυτα τα ειδατε;

8 σχόλια:

  1. Α,ρε Γιώργη, τι λόγια και τι εικόνες ειν΄ αυτές...τόποι ποθούμενοι, πονεμένοι, τόποι αυθεντικοί γεμάτοι αλήθεια κι ερωτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου έχει μείνει στο μυαλό και στην καρδιά φίλε μου η φράση σου {"εραστής" των Κουμεΐκων} και πασχίζω ακόμα και στα δύσκολα, να βλέπω το μέρος που με μεγάλωσε, μ' αυτή την ερωτική ματιά που αναφέρεις κι εσύ!! Αξίζει τον ...κόπο :)
      Χαίρομαι πραγματικά όταν τα λίγα που μπορώ, πιάνουν τόπο!!
      Να είσαι καλά Γιώργη!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. … τόποι ποθούμενοι, πονεμένοι, τόποι αυθεντικοί γεμάτοι αλήθεια κι έρωτα! Πόσο με αγγίζουν τα λόγια του gskapetis και ξέρεις γιατί… Οι στίχοι-μαντινάδες δε, υπέροχοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τέτοιους τόπους θα είχαν στο μυαλό τους οι "αντάρτες" της Κρητικής μουσικής σκηνής όταν έγραφαν τα λόγια κι από τη δύναμη που έβαλαν στη γραφή, τα σήκωσαν ψηλά και τα πήρε το μελτέμι να πιάσουν κι αλλού ρίζες. Τα κατάφεραν μια χαρά :)
      Ο Γιώργης ο φίλος μας gskapetis είναι απίστευτος κάθε φορά που περνά το "κατώφλι" μου κι αφήνει και τη δική του χαρά στην πόρτα πλάι, χωρίς να την αναζητήσει στο γυρισμό του πίσω!!!!!
      Να είσαι καλά Στράτο

      Διαγραφή
  3. ανάρτηση..

    εξαιρετική!

    καλά να 'σαι, να μας ανεβάζεις τέτοια να ταξιδεύει η ψυχή μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Μαριλενάκι που σου άρεσε για μια ακόμα φορά ο τόπος μου!!!
      Να είστε όλοι καλά
      Πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  4. Ανθη Βασιλική: Μικρή όταν η μάνα μου με κοίμιζε μου έλεγε! ΄΄Οταν θα πάμε στο χωριό θα δείς στην πλατεία, ένα πλατάνι, που τόσο μεγάλο δεν έχεις ξαναδεί, 5 άντρες χρειάζοντε για να το αγκαλιάσουν!!!! Να σκεφτείς πως κάποιοι τουρίστες μιά φορά που είδαν τα Γκμαίικα, είπαν εδώ είναι ένα μικρό Παρίσι΄΄,(;). όταν λοιπόν στα 12 μου χρόνια, πήγα στο χωριό πραγματικά θαμπώθηκα απ΄την πλατεία του!! και ρώτησα ΄΄έχει το Παρίσι τέτοιες ομορφιές;΄΄

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο δίκιο είχε η μάνα σου να σε νανουρίζει με τέτοια "παραμύθια" Βασιλική μου!! Μακάρι κι άλλοι να είχαν τη "ματιά" της ... :)
      Μικρό κορίτσι ήσουνα και δε σε παρεξηγώ για το ..."αφελές" ερώτημα!!!
      Που να τις βρει καλή μου ;))
      Σ' ευχαριστώ πολύ
      Πολλά φιλιά!!!

      Διαγραφή

Για λέγε...

Related Posts with Thumbnails